Postaci fabularne

Tutaj znajduje się lista postaci fabularnych do przejęcia. Zostały one stworzone dla ułatwienia początku gry. Chcąc przejąć dowolnego (oczywiście wolnego) bohatera z tej listy, wystarczy założyć konto o podanej pod avatarem nazwie, a następnie zgłosić się do Madeleine Roux po resztę wskazówek i informacji odnośnie postaci. Wygląd może zostać zmieniony i dopasowany do wyobrażenia osoby zainteresowanej grą danym bohaterem.


PANIE


Madeleine Roux
(zajęta)
Pacjentka szpitala od dobrych sześciu lat. Trafiła do niego tuż po tym, jak wymalowała zwierzęcą krwią (do dziś nie wiadomo skąd ją miała) ściany swojego pokoju dziwnymi znakami. Wcześniej już zdarzały się podobne incydenty, ale krewni starali się je ignorować. Mimo tego, że psychiatrzy od lat powtarzają jej, że demony nie istnieją, ona cały czas w nie wierzy, ba!, widzi je i twierdzi, że ma do wykonania zlecony przez nie plan. Odprawia rytuały, a oprócz tego interesuje się okultyzmem, magią i starożytnymi kulturami.


Shirley Ainsworth
(zajęta)
Rodzice Shirley wysłali ją do szpitala kiedy była małą dziewczynką. Dziwiło ich jej zróżnicowanie charakteru. W jednej chwili potrafiła radośnie rysować na podłodze w kuchni, a w drugiej rzucała już talerzami w psa sąsiadów. Niby typowe dla kobiety, ale niekoniecznie dla siedmiolatki. Lekarze stwierdzili u niej zaburzenie dysocjacyjne tożsamości, jednak pomimo, iż to już jedenasty rok pobytu Shirley w szpitalu, nadal nie wiedzą, co powoduje pojawianie się jej drugiej osobowości - Sary.


Meredith Lane
(zajęta)
W wieku siedemnastu lat trafiła do Szpitala Psychiatrycznego imienia św. Brygidy i regularnie od tamtej pory pragnie się z niego wydostać niekoniecznie legalnymi sposobami. Jest nieustannie zaabsorbowana przez wymyślanie nowych dróg potencjalnej ucieczki. Lekarze stwierdzili u niej mocną socjopatię i rzadko kiedy udzielają zgody na opuszczenie terenu szpitala. Jest bezwzględna i egoistyczna; lata temu przez swój kaprys o mało nie doprowadziła do nieszczęścia.


Hope Henderson
(zajęta)
Drobna, cicha dziewczyna, zazwyczaj wycofana i obserwująca wszystko z boku. Po niezbyt miłych doświadczeniach w szkole cierpi na anoreksję. Jak do tej pory większość terapii zawodziła. Łatwo ulega wpływom, szczególnie swojej starszej koleżanki, Meredith. Hope zawsze chciała być artystką i malować portrety, ale, niestety, brak jej jakiegokolwiek talentu plastycznego. Gdy kolejne rysunki okazują się nieudane, potrafi wpaść w furię, której mogliby pozazdrościć jej pozostali pacjenci szpitala. Uwielbia zimę i teatr lalek.


Anneliese Wettin
(zajęta)
Hipochondryczka, która spędziła w szpitalu więcej czasu niż pozostała część jej rówieśniczek. Regularnie wymyśla coraz to nowsze choroby. Boi się kontaktów fizycznych z innymi ludźmi, a gdy już jest do nich zmuszona, zawsze poświęca kilka minut na dokładnie umycie rąk, itd. Wielokrotnie wpadała w depresje, głównie na tym samym lub podobnym tle. Nienawidzi wszelkiego robactwa i rzadko kiedy wychodzi do szpitalnych ogrodów. Przepada za francuską literaturą klasyczną. Bardzo trudno namówić ją na spotkania w większych grupach.


Chaira Archivald
(zajęta)
Jest pacjentką szpitala od niedawna, ale już zdążyła się w nim zadomowić. Jest bardzo otwarta i towarzyska, chętnie nawiązuje nowe znajomości, szczególnie z płcią przeciwną. Nie stara się walczyć ze swoimi uzależnieniami od alkoholu czy papierosów. Na dodatek jest nimfomanką. Z pewnością nikt nie stwierdziłby, że dziewczyna często praktykuje autoagresję - sprawia wrażenie beztroskiej, wesołej osoby, której nie obchodzą ogólnie przyjęte normy, ale w samotności odreagowuje całą radość dnia. Z tego właśnie powodu rodzice zdecydowali się wysłać ją do szpitala.


Alisa Lefevre
(zajęta)
Jedna z milszych pielęgniarek w ośrodku. Często zdarzało się jej pobłażać pacjentom lub nawet pożyczać klucze do zakazanych miejsc swym ulubieńcom. Na szczęście nigdy nie została na tym załapana, podobnie jak na wynoszeniu niektórych leków poza teren szpitala, by dać je schorowanym krewnym. Jest dziewczyną, która mogłaby poświęcić naprawdę wiele dla ukochanych osób. Mało kto wie, że tak niemal anielskie usposobienie jest spowodowane skrywaną przez nią tajemnicą, do której stara się nie wracać.


Sophie Raven-Springfield
(zajęta)
Jedna z najlepszych psychiatrów w Irlandii. Pracuje w szpitalu od trzech lat (nawet po rozwodzie z zastępcą dyrektora placówki postanowiła zostać na stanowisku) i udało się jej dotrzeć do większości pacjentów. Trudno zyskać jej zaufanie. Z największym zamiłowaniem czytuje powieści kryminalne, jest wielką fanką przygód Sherlocka Holmesa. Unika bliższego towarzystwa mężczyzn, ale niezwykle łatwo ulega wszelkim zauroczeniom.


PANOWIE


River Lauritz
(zajęty)
Do szpitala trafił rok temu, złapany na podpalaniu starych budynków. Lekarze nie zdiagnozowali dokładnie jego choroby do tej pory, ale orzekli oczywiste niezrównoważenie psychiczne, zaburzenia osobowości i chłód emocjonalny, a także dziwnie niewyleczalne ADHD. Jest jednym z bardziej rozrywkowych pacjentów na męskim oddziale. Dzięki nadpobudliwości ruchowej wszędzie go pełno.


Seth Mortensen
(zajęty)
Niedoszły samobójca, który w szpitalu zawitał dopiero kilka tygodni temu i nie do końca zaaklimatyzował się w nowym otoczeniu. Jest pod szczególnym nadzorem i musi często odbywać wizyty ze swoim psychiatrą. Chociaż jego stan zdrowia psychicznego zdążył już trochę się polepszyć, Seth cały czas nie wyzbył się myśli, że jednak lepiej byłoby, gdyby podjęta próba zakończyła się pełnym sukcesem. Ma łatwość w zdobywaniu serc obu płci, choć rzadko kiedy z tego korzysta, poszukując swojego ideału.


Anthony Vissen
(zajęty)
Jeden z bardziej specyficznych pacjentów tegoż szpitala. Przebywa w nim od wielu lat, a każda próba wyjścia kończyła się ponownym powrotem w bardzo krótkim czasie. Nie dość, że chłopak cierpi na jadłowstręt, to jeszcze lekarze kilkanaście miesięcy temu w końcu orzekli schizofrenię, przez którą Anthony jest przekonany o posiadaniu stygmatów i podświadomie okalecza się, kiedy takowe myśli znów pojawiają się w jego głowie. Sprawia wrażenie trochę aspołecznego i nawiedzonego, ale wystarczy poznać go bliżej by zmienić zdanie. Niewielu udało się zdobyć jego zaufanie i przekonać go do siebie.


Fabien Scorringe
(zajęty)
Nikt właściwie dokładnie nie wie czemu przebywa w ośrodku .Trafił tu stosunkowo niedawno i niewiele o nim wiadomo, oprócz tego, że ma za sobą problemy prawne, a jego ostatnie przewinienie zadecydowało o zamknięciu go w szpitalu. Antyspołeczny dupek ignorujący wszystko i wszystkich, tylko nie siebie - taką przynajmniej próbuje utrzymać opinię. Ulega wszelkiej maści używkom, szczególnie ceni sobie papierosy. Ma doskonałe kontakty z okolicznymi dealerami, którzy odwiedzają go każdego miesiąca by dostarczyć potrzebnych mu rzeczy. W zależności od szczęścia ucieka lub ponosi karę i, co najważniejsze, nie wykazuje żadnych objawów znanych psychiatrom chorób.


Ethan Nightray
(zajęty)
W swoim życiu odwiedził większość dobrych szpitali psychiatrycznych, bowiem leczenie w nich okazywało się po prostu nieskuteczne. Lekarze nie byli w stanie stwierdzić na jaką cierpi chorobę. Dopiero w szpitalu imienia św. Brygidy doktor Springfield zdiagnozował u Ethana tak zwany zespół Cotarda. Chłopak zaprzecza istnieniu Boga, Szatana, czy nawet samego siebie. Wielokrotnie zaznaczał, że umarł już dawno temu i jest jedynie iluzją wytworzoną przez umysły słabych, ziemskich ludzi. Rzadko kiedy kontaktuje się z innymi, większość czasu spędzając w swoim pokoju lub sali plastycznej, jeżeli tylko jest otwarta. Ma duży talent do rysowania i muzyki, ale jego dzieła zazwyczaj są nieco... Przerażające.


Matthew Abernathy
(zajęty)
Pracownik szpitala, a konkretniej woźny. Niezbyt przykłada się do swojej pracy i często gubi różne przyrządy do sprzątania na terenie placówki, przez co później zbiera nagany od swojej przełożonej, kierującej całą grupą jemu podobnych. Jest fanatykiem komiksów i wierzy, że posiada jakąś magiczną moc, ale nie ujawnia się ze swymi przekonaniami. Bez przesady, nie chciałby skończyć jak reszta pacjentów, z którymi siłą rzeczy ma styczność. Czasem grywa ze starszymi paniami w makao i doczekał się wśród nich własnego fanklubu, który niezbyt go cieszy.


Sean Mark Gosling
(wolny)
Denerwuje go większość rzeczy pod słońcem. Praktycznie najmniejszy szczegół jest w stanie wywołać w nim napad niekontrolowanej furii, co jednak stara się maskować na terenie szpitala, gdzie pracuje jako pielęgniarz. Z braku wyższych aspiracji postanowił zgłosić się na owe stanowisko i jakimś cudem udało mu się skończyć okres próbny bez więcej niż jednej nagany. Kiedy już zaczyna się złościć, uspokoić go może wyłącznie ulubiona kawa lub krzyżówka (ewentualnie sudoku, które również toleruje). Sean wydaje się być aseksualnym, ale, drodzy państwo, nie dajcie się zwieść pozorom!


Logan Springfield
(do przejęcia)
Niewątpliwie najsławniejszy psychiatra w całej Irlandii, zastępca dyrektora szpitala. Zawsze trafnie dobiera diagnozy i ocenia stan zdrowia psychicznego swoich pacjentów. Trafiają do niego najcięższe przypadki. Jego sławie mógł co prawda zaszkodzić jeden incydent, który został jednak szybko załagodzony i zapomniany. Jest ogromnym fanem astrologii i whisky. Po alkoholu często zaczyna prowadzić bardzo głębokie rozmowy, czasem nawet z samym sobą. O jego uzależnieniu od kieliszka wie bardzo mało ludzi i Logan usilnie stara się, by jego mała tajemnica nigdy nie wyszła na jaw.

MIESZKAŃCY


Austin Wettin
(do przejęcia)
Aktualnie diler, były pacjent szpitala. Trafił tutaj z powodu długotrwałej bezsenności. Po jakimś czasie zaczęły go dopadać różnorakie stany lękowe i wybuchał złością przy każdej niedogodnej mu sytuacji. Po tabletkach nasennych lunatykuje, nierzadko robiąc sobie krzywdę, dlatego zrezygnowano z takiego rozwiązania. Jednak żadne inne nie przychodziły nikomu do głowy. Dlatego zirytowany Austin uciekł ze szpitala i wkręcił się w niewłaściwe towarzystwo, co spowodowało dodatkowo różne uzależnienia. Obecne do szpitala trafiła jego siostra, którą również planuje stamtąd wydostać, twierdząc, że lekarze tutaj są do niczego. Dosyć porywczy i uparty człowiek. Chadza własnymi ścieżkami i sam wie lepiej, co jest dla niego czy dla innych dobre. Jego hedonistyczny styl życia nie działa zbyt dobrze na poprawę jego stanu zdrowia.


Amelie Jamieson
(do przejęcia)
Była pacjentka szpitala, która leczyła się z… zakupoholizmu. Przez to zbankrutowała, a zwykłe sesje u psychologa nie wystarczyły. Dlatego kiedy była już bliska sięgnięcia dna, nawet rozważała karierę prostytutki, zgłosiła się dobrowolnie do leczenia u św. Brygidy. Po, jak się zdawało, owocnym leczeniu w końcu wyszła na „wolność”. Niestety, po jakimś czasie objawy znów się pojawiły, a Amelie nie mogła ich już dłużej powstrzymywać. Dlatego ponownie strasznie się zadłużyła i została striptizerką, mając nadzieję na zdobycie większej ilości pieniędzy i spłacenie wszystkiego. Do szpitala jednak nie chce już wracać.
Piękna i atrakcyjna kobieta, która chciała być lepsza od innych, ale niestety, spadanie w dół jest prostsze od wygrzebywania się na górę.


PACJENCI


Martin Gordon
(zarezerwowany)
Pacjent, który cierpi na manię prześladowczą. Ciągle wydaje mu się, że ktoś go podsłuchuje, śledzi i próbuje zniszczyć. Przez to jest cholernie nieufny i jeżeli uda ci się zostać jego przyjacielem, to naprawdę masz dużo szczęścia. Najmniejszy, dziwny dźwięk w jego pokoju przyprawia go o zdenerwowanie, że ktoś zamontował tutaj podsłuch. Potrafi zepsuć wszystkie urządzenia elektryczne, wyrywać kable, szczególnie, kiedy wpada w szał. Potem z kolei ma napady lęku i mówi sam do siebie. Wierzy w UFO, duchy i inne nadprzyrodzone zjawiska. Nie wyklucza nawet faktu, że to kosmici chcą od niego wyłudzić pewne informacje. Chociaż bardziej się skłania ku teorii spisku rządowego. Wszędzie widzi wtyki prezydenta, a inni ludzie żyją najpewniej po to, by uprzykrzyć mu życie.


Emily Austen
(zajęta)
Cierpi na zaburzenia afektywne dwubiegunowe. Ma wahania nastrojów, jest zmienna i szybko się nudzi. Miewa różne okresy w swoim życiu – manię, kiedy popada w euforię i cały świat jest wtedy taki piękny! Roznosi ją wtedy energia, wszędzie jej pełno. Gada jak najęta i ma wiele kreatywnych pomysłów. Kiedy dopada ją wena pisarska, potrafi dniami i nocami siedzieć nad kartkami papieru i pisać, zapominając o swoich potrzebach fizjologicznych. Potem dopada ją zmęczenie i osłabienie, a ona sama zapada w melancholijny czy wręcz depresyjny nastrój. Nic ją nie obchodzi, nie wychodzi z łóżka, twierdząc, że życie jest bez sensu, więc chce zgnić w swoim posłaniu. Jej ciało jest wtedy bezwładne, a ona nie ma żadnej woli czy chęci kompletnie na nic. Większość leków na nią nie działa, dlatego potrzeba jej dużo terapii z psychiatrą.


Asteria Vervain
(do przejęcia)
Kiedy spogląda się na tę dziewczynę, brakuje tylko jakiejś smutnej melodii w tle. Zazwyczaj trzyma się na uboczu, bojąc się większości rzeczy czy czynności, które inni uważają za normalne, oczywiste. W swoim życiu przeszła wiele, jednak nie sposób nakłonić ją do otworzenia się i opowiedzenia swej historii, bowiem każda tego typu próba kończy się najczęściej napadem histerii. Jej zlęknione spojrzenie, smutny wyraz bladej twarzy, nadmiernie delikatne gesty i lakoniczne odpowiedzi już niejednego człowieka, który chciał ją bliżej poznać czy zrozumieć, doprowadziły do szału. Po traumatycznych wydarzeniach z przeszłości Asteria zamknęła się w sobie do dużego stopnia, stała się wrakiem człowieka, który chyba za karę był zmuszony do dalszej egzystencji na tym świecie. Jednak kiedy komuś uda się już do niej dotrzeć i przekonać, że nie warto dłużej zadręczać się przeszłością, pozna zupełnie innego człowieka.


PERSONEL


Victoria McFirley-Abbott
(wolna)
Wredna suka, która sztywno trzyma się regulaminu. Tak można o niej rzec, kiedy jej się nie zna. Ale nic dziwnego, bo Vicky nie dopuszcza zbyt wielu ludzi do siebie. W środku to zalękniona osoba, która ma różnorakie problemy, ale usilnie stara się je maskować. Wierzy, że dzięki zgrywaniu twardzielki nikt jej nie zrani, chociaż w duchu i tak przeżywa każde niepowodzenie. To zraniona dusza, która wytworzyła wokół siebie mur obronny. Jej prawdziwym przyjacielem jest jedynie Wolfgang, któremu wiele zawdzięcza, bo łączy ich pewna tajemnica z przeszłości.


Wolfgang Harrison
(do przejęcia)
Zupełne przeciwieństwo Vicky, przynajmniej z wierzchu. Wyluzowany i dowcipny młodzieniaszek. Prowadzi raczej hulaszczy tryb życia, nie przejmując się wieloma rzeczami. W dodatku przekonany o swojej wspaniałości nie odzywa się do ludzi pierwszy. Jego wnętrze w zasadzie nie różni się od tej pozornej powłoki, ale trzeba przyznać, że posiada rozliczne rany na swojej jakże z pozoru spokojnej duszyczce. Ale na co dzień stara się o tym nie myśleć, spychając swoje problemy gdzieś głęboko do podświadomości. Przyjaźni się z Vicky, choć między nimi było różnie. Nie mniej jednak stara się jej pomagać, kiedy tylko może.